Een preventieadviseur houdt zich lang niet alleen bezig met de veiligheid van de eigen werknemers in een bedrijf of instelling. Daarnaast houdt hij/zij ook met een soort helikopterblik in de gaten hoe veilig het is voor de talrijke bezoekers met uiteenlopende opdrachten.
Vandaag focussen we op het werken met derden.
Laten we er een tekeningetje bij maken: bedrijf X wil elektriciteitswerken laten uitvoeren en tekent een overeenkomst met firma Y voor het trekken van een aantal extra leidingen. De arbeiders van firma Y zijn de derden die binnen enkele weken aan de poort zullen staan om op de site van bedrijf X werken uit te voeren die mogelijks interfereren met de dagelijkse werking ter plaatse.
Dat die derden hiervoor de nodige vergunningen moeten kunnen voorleggen, is een vanzelfsprekendheid. Denk hier bijvoorbeeld aan een graafvergunning of een rode (heet)werk of vuurvergunning wanneer men ook moet lassen of slijpen. Om hun eigen veiligheid en die van de reeds aanwezige werknemers te kunnen waarborgen, moeten ze uiteraard ook voldoende ingelicht zijn over de specifieke veiligheidsprocedures on site vóór ze die site betreden. Mag firma Y zich er onbegeleid bewegen, kent ze de evacuatieprocedure, beschikt ze over de juiste PBM’s enz.?
In de praktijk merken we dat hier vaak nog heel wat te stroomlijnen valt…
Wie levert volgens u de nodige vergunningen af? Is dat de preventieadviseur of degene die in opdracht van het bedrijf de werken besteld heeft bij firma Y? Antwoord: het is een gedeelde verantwoordelijkheid waarbij de preventieadviseur niet enkel een overzicht heeft van alle mogelijke risico’s, maar ook bewaakt wat de mogelijke impact is voor voor andere afdelingen dan degene waar de werken zich situeren. Wie informeert wanneer en hoe over de bedrijfseigen veiligheidsvoorschriften?
Stel, alles verloopt ideaal: iedereen is op voorhand voldoende is ingelicht, heeft de nodige vergunningen op zak én de intentie heeft om alle voorschriften na te leven. Dat is al mooi, niet?
Jammer genoeg niet. De ervaring leert ons allemaal dat zonder controle veiligheidsmaatregelen al eens onvolledig worden nageleefd of zelfs verkeerd worden toegepast. Zeker niet uit slechte wil, maar soms uit onwetendheid of vanwege een vals veiligheidsgevoel.
Het is dus niet voldoende dat bedrijf X veilig werkt en dat firma Y hetzelfde doet. De interactie tussen beide is cruciaal.
Je merkt dat de aanvankelijk overzichtelijke opdracht ineens een stuk omvangrijker wordt dan het uitvoeren van de werken in kwestie.
In zowel kleinere als grote ondernemingen loopt men aan tegen de taakverdeling die kan zorgen dat voorbereiding, uitvoering en opvolging een waterdicht geheel vormen. Een systeem dat er bovenal voor zorgt dat incidenten vermeden kunnen worden, maar ook dat er nadien geen nalatigheden van welke partij ook kunnen opduiken.
U las misschien al in onze vorige blog dat volgens Dominic Hermans (Diensthoofd preventie, milieu en radioprotectie ZOL) de hedendaagse preventieadviseur geen specialist meer is die alles zelf moet doen maar iemand die anderen aanstuurt. Zo verankert zij/hij met deze mensen de veiligste aanpak blijvend binnen een onderneming. In dit geval betekent het daarnaast dat de werknemers van firma Y, maar nadien ook die van firma Z en haar onderaannemers zo veilig mogelijk aan de slag kunnen. Veiligheid komt voort uit visie.
Winand Van Lil - 07/01/2021